Het vergeten erfgoed vanaf de Gouden Eeuw, een onderzoek naar de glorietijd van de Nederlandse vioolbouw.

Iedereen heeft gehoord van vioolbouwers als Stradivarius of Guarnerius, maar dat er in de 17e en 18e eeuw ook in Nederland op het hoogste niveau vioolbouw plaatsvond, weet vrijwel niemand. Steeds meer zeldzame oud-Hollandse strijkinstrumenten dreigen daardoor te verdwijnen naar het buitenland, waar ze door gebrek aan kennis en expertise in de anonimiteit kunnen raken. Het gevolg hiervan is dat een nieuwe generatie vioolbouwers in Nederland en in het buitenland de kans mist om inspiratie te kunnen putten uit deze unieke oud-Hollandse vioolbouwmethode van de 17e en 18e eeuw.

Vioolbouwer Hubert de Launay, oprichter van de Hendrik Jacobs Foundation, heeft als missie om dit stuk vergeten cultureel erfgoed in ere te herstellen en daarnaast ook toegankelijk en kenbaar te maken voor een breed publiek.

Met de hulp van het Gieskes-Strijbis Fonds kan de HJF zich drie jaar richten op onderzoek in het Amsterdamse & Haagse stadsarchief en kunnen honderden oud-Hollandse strijkinstrumenten wereldwijd bestudeerd en gedocumenteerd worden. De resultaten van dit onderzoek worden vastgelegd in het vakboek “The Dutch Violin”. Daarnaast zal voor iedereen deze gegevens online toegankelijk zijn middels het HJF platform. De kennis over het Nederlandse vioolambacht wordt hiermee veilig gesteld voor de toekomst.
‍

^{Fotografie staande afbeelding: Cathy Levesque
'Jacobs 1699': Instrument uit collectie Nationaal Muziekinstrumenten Fonds}

‍